woensdag 19 december 2018

Bezoek Versailles bij Parijs: één van de grootste kastelen ter wereld

Lodewijk de XIV hield van kunst
Bezochten we in het verleden pittoreske dorpjes, dit jaar kozen we voor het wat omvangrijkere werk: het grootste kasteel ter wereld, dat ook genoteerd staat op de Unesco Werelderfgoedlijst: Versailles.  

Lodewijk de XIV besloot in 1660 een oud jachtpaviljoen om te bouwen tot een statig kasteel. De werkzaamheden duurden voort tot 1716. De koning trommelde heel wat kunstenaren op om van zijn vesting een waar kunstobject te maken. Vanaf deze plek zou Frankrijk bestuurd worden. 
Opvallend zijn de plafondschilderingen en de spiegelzaal met de enorme schilderijen waar diverse oorlogen van de Franse revolutie  zijn afgebeeld. In het kasteel zelf bevindt zich ook een kapel: de mooiste van Europa!

Het bijbehorende park is groot en indrukwekkend
Evenzo indrukwekkend is het bijbehorende park. André Le Nôtre, de landschapsarchitect, ontwierp de tuinen die 43 kilometer lanen, 250.000 bomen, 16.000 m2 buksbomen, meer dan 17 kilometer haagbeuken, 385 vormbomen (gesnoeid volgens ontwerpen) en 9750 m2 aan parterres herbergen. Op deze parterres zijn elk jaar ongeveer 210.000 planten, 55 fonteinen en 600 waterpartijen te bewonderen!

Zo’n 5000 toeristen per dag bezoeken deze bijzondere locatie die een behoorlijke stempel heeft gedrukt op de Franse geschiedenis. Je kunt het kasteel met zijn tuinen individueel bezichtigen. Een kaartje bestel je vooraf via internet of koop je ter plaatse aan de balie. 
Parkeer je camper op camping Huttopia aan de Rue Berthelot in Versailles. Vanaf de camping wandel je te voet in vijf minuten naar het treinstation of de bushalte. Met het openbaar vervoer reis je in een sneltreinvaart naar Parijs en naar Versailles! Wij namen de fiets en reden over een hobbelig fietspad in een kwartier naar het gigantische kasteel.

© Copyright Corawriter 2018

donderdag 29 november 2018

Ontdek Abbaye de Chaalis met zijn park, rozentuin en kapel


Wist je dat er rond de magische parel Parijs heel wat mooie parken te bewonderen zijn? Zo ontdekten wij het park bij Abbaye de Chaalis in de regio Picardië: 55 kilometer ten noordoosten van Parijs.

Abbaye de Chaalis
Terwijl de bomen aarzelend hun blaadjes lieten vallen en het nazomerzonnetje ons heerlijk verwarmde, parkeerden we de camper op camperplaats Forêt d’Ermenonville vanwaar het een paar minuten lopen is naar de abdij van Chaalis. Daar ontdekten we een prachtig park, een schitterende rozentuin, de resten van een kerk waarin gotische technieken zijn toegepast, de chapelle Sainte-Marie met plafondschilderingen, èn een kasteelmuseum met een uitzonderlijke kunstcollectie.   
Het sfeervolle park is 3 km2 groot. Je vindt er slingerende paden maar ook rechte lanen met kastanje- en eikenbomen van 200 tot 250 jaar oud en ornamenten die het park extra cachet geven. Opmerkelijk in het park zijn de parfumarteliers met geurtuin van schoonheidsinstituut Yves Rocher. Wandel ook eens het vennetje rond. Halverwege dit pad heb je een schitterend uitzicht over het water richting de abdij.    

Bezoek ook eens Parc du Pâtis in Meaux 

© Copyright Corawriter 2018 

donderdag 25 oktober 2018

Bezoek Île de Bréhat: het bloemeneiland met de roze rotsen

Grillige rotsformaties op Île de Bréhat
Île de Bréhat is een wel heel bijzonder eilandje gelegen aan de noordkust van Bretagne. Trek er een dag voor uit om het eiland, dat verdeeld is in een noordelijk en zuidelijk deel, op je gemak te bezoeken. De sfeervolle smalle paden nodigen je uit om heel het eiland rond te kuieren. Geniet van de mooie uitzichten over zee, de exotische bloemen en planten, het glooiende groene landschap en breng een bezoekje aan de Chapelle Saint-Michel, en de twee vuurtorens Phare du Rosedo en Phare du Paon. Kenmerkend voor Noord-Bretagne en voor Île de Bréhat zijn de grillige en roze gekleurde rotsen. Deze parel badend aan Het Kanaal is 318 hectare groot, heeft een lengte van 3,5 kilometer en herbergt zo’n 300 inwoners. Je kunt er rustig wandelen omdat de rotsachtige paden exclusief zijn gereserveerd voor de wandelaars. Je bezoek aan dit eiland maak je helemaal compleet door vooraf in te schepen voor een mini-cruise. De schipper neemt  je 45 minuten lang mee voor een tour rond het eiland. Geniet van Île de Bréhat en bewonder de rotsformaties. Vervolgens meert de rondvaartboot aan bij Port-Clos van Île de Bréhat. De plaatselijke VVV weet je alles over het eiland te vertellen! Uiteraard zijn er ook  souvenirwinkeltjes en een gezellig Frans pleintje waar restaurants met lokale lekkernijen zich gecentreerd hebben. 
Wil je ook mee op mini-cruise en vervolgens een bezoekje brengen aan Île de Bréhat? Inschepen doe je bij pointe de l’Arcouest (Ploubazlanec), Bretagne. Voor vertrektijden, tickets en prijzen informeer je bij het loket waar je inscheept. Een camperplaats vind je op zo’n 500 meter afstand. 

Copyright Corawriter 2018 ©

donderdag 16 augustus 2018

Dimpey 13 jaar!

Met grappige wetenswaardigheden en Frankrijktips:

Ons viervoetige reisgenootje heeft vreemde eetgewoontes



Frankrijktip:
Wist je dat ons viervoetige reisgenootje er vreemde eet- en drinkgewoontes op nahoudt? Zo smikkelt hij graag van de chips mee. Bij het horen van het kraken van de Lays chipszak komt hij gezellig mee snacken! Ook slurpt hij  liever water uit de kraan dan uit zijn bakje. En wat dacht je van knakworsten sap? Zodra er een blikje geopend wordt, is hij er als de kippen bij! Yoghurtvruchtendrank: één van zijn favoriete shakes!









Ontdek de exotische tuin in Roscoff in Bretagne

Achter iedere hoek een kleurenexplosie
Tuinliefhebbers opgelet! Bezoek de 1,6 hectare groene eldorado waar je in één dag diverse continenten langsgaat met bijzondere exotische planten! Ontdek uitzonderlijke soorten uit Zuid-Afrika, Nieuw- Zeeland, Australië, Zuid-Amerika, Chili, de Canarische eilanden en Madeira. Deze botanische rijkdom gedijt zeer goed doordat de winters in Bretagne zacht zijn. Meer dan 3500 soorten planten en bloemen zullen je verrassen. Niet alleen de buitengewone kleuren maar ook de geuren doen je verleiden om de tuin helemaal rond te lopen. Geniet ook van het prachtige uitzicht over de haven van Roscoff.

Copyright Corawriter 2018 ©

dinsdag 7 augustus 2018

Dimpey 13 jaar!



Met grappige wetenswaardigheden en Frankrijktips:

Een ontluikende vriendschap veilig achter de lijn
Natuurlijk biedt de camping ook altijd gelegenheid om nieuwe ‘campeervriendschappen’ te maken. Die zijn er in diverse vormen: Ten eerste heb je de langzaam ontluikende vriendschappen die beginnen met het wat naar elkaar staren waardoor een langzaam groeiende vriendschap ontstaat, zoals op de camping bij Lac du Der. Ieder bleef toen braaf achter de lijn, een tijdelijke grens, uitgerold door de campingeigenaar voor technisch onderhoud.

Dan heb je ook altijd nog de agressievelingen. Bijvoorbeeld op de camperplaats in Saint-Valery-en-Caux (Normandië). Een woeste Minoes probeerde behoorlijk indruk op ons viervoetige reisgenootje  te maken door hard op de voorruit te bonken. Onze avond werd al snel in het donker voortgezet met de gordijnen dicht…Tot slot zijn er de campinggasten die de rust zelve blijven en op nette afstand ons tijgertje in de gaten houden: zoals in het plaatsje Long waar een oude Franse heer in zijn chalet verbleef met zijn bejaarde hond, gelegen tegenover onze camper op de camperplaats. Fikkie vond het allemaal wel interessant, dat gescharrel van de campergasten, bezien van achter zijn hekje. En hij hield het veilig bij de oog-contact-vriendschap. Zo zie je maar, als iedereen op zijn eigen stukje blijft of elkaar accepteert, komt het allemaal goed!


Frankrijktip: 

Bezoek Île de Bréhat: het bloemeneiland met de roze rotsen

Grillige rotsformaties op Île de Bréhat
Île de Bréhat is een wel heel bijzonder eilandje gelegen aan de noordkust van Bretagne. Trek er een dag voor uit om het eiland, dat verdeeld is in een noordelijk en zuidelijk deel, op je gemak te bezoeken. De sfeervolle smalle paden nodigen je uit om heel het eiland rond te kuieren. Geniet van de mooie uitzichten over zee, de exotische bloemen en planten, het glooiende groene landschap en breng een bezoekje aan de Chapelle Saint-Michel, en de twee vuurtorens Phare du Rosedo en Phare du Paon. Kenmerkend voor Noord-Bretagne en voor Île de Bréhat zijn de grillige en roze gekleurde rotsen.
Deze parel badend aan Het Kanaal is 318 hectare groot, heeft een lengte van 3,5 kilometer en herbergt zo’n 300 inwoners. Je kunt er rustig wandelen omdat de rotsachtige paden exclusief zijn gereserveerd voor de wandelaars. Je bezoek aan dit eiland maak je helemaal compleet door vooraf in te schepen voor een mini-cruise. De schipper neemt  je 45 minuten lang mee voor een tour rond het eiland. Geniet van Île de Bréhat en bewonder de rotsformaties. Vervolgens meert de rondvaartboot aan bij Port-Clos van Île de Bréhat. De plaatselijke VVV weet je alles over het eiland te vertellen! Uiteraard zijn er ook  souvenirwinkeltjes en een gezellig Frans pleintje waar restaurants met lokale lekkernijen zich gecentreerd hebben.

Wil je ook mee op mini-cruise en vervolgens een bezoekje brengen aan Île de Bréhat? Inschepen doe je bij pointe de l’Arcouest (Ploubazlanec), Bretagne. Voor vertrektijden, tickets en prijzen informeer je bij het loket waar je inscheept. Een camperplaats vind je op zo’n 500 meter afstand.
Copyright Corawriter 2018 ©

dinsdag 31 juli 2018

Dimpey 13 jaar!

Met grappige wetenswaardigheden en Frankrijktips: 


Ons bijzondere reisgenootje reisde bijna 10 jaar mee!
Wist je dat ons bijzondere reisgenootje genaamd Dimpey bijna 10 jaar met de camper meereisde? Zo heeft hij een viertal landen, buiten Nederland, bezocht: België, Luxemburg, Duitsland en Frankrijk. Zijn dichtst bij zijnde camperplaats was een halve kilometer van zijn thuisadres, en zijn meest verre reis was naar Champtocé-sur-Loire, in de Loirestreek, zo’n 685 kilometer van zijn huis vandaan. Het katertje liep altijd onaangelijnd en
bezocht tijdens een vakantie zo’n 10 camperplaatsen en/of campings.

Frankrijktip: 

Bezoek Le Tréport en ontdek de hoogste krijtrots van Europa




Bezoek de hoogste klif van Europa
Wie op zoek is naar een gezellige kustplaats met prachtige panorama's, moet zeker eens Le Tréport bezoeken. Parkeer hier je camper op de hoogste krijtrots van Europa en geniet van fabelachtige uitzichten. In de avonduren transformeert Le Tréport in een sprookjesachtige belevenis: de stad is dan schitterend verlicht. 
Wandelliefhebbers starten bovenop de falaises op de GR21-route die tot aan Le Havre grotendeels langs de kustlijn loopt. Maar wil je liever de sfeervolle plaats Le Tréport bezoeken, neem dan de lift naar beneden: de Funiculaire uit 1908 met in 2006 gemonteerde liftcabines laten je in zo'n 3 minuten naar beneden 'suizen'. Geniet van de brede promenade en de talrijke visrestaurants. Het loont zeker de moeite waard om rond te struinen door de oude vissersstad met gezellige terrassen.


Tip:

Bezoek het nabij gelegen Mers-les-Bains waar de belle-époquevilla's baden in het zonlicht. 



Copyright 2018 Corawriter  ©

vrijdag 6 juli 2018

Weekend- en camperplaatstip: beleef de zomer met de Miraroute bij camperplaats Hamme


Kasteel van Wissekerke in Bazel
Beleef 33 kilometer lang op en top de zomer met de Miraroute. Je kunt op deze fietsroute inhaken vanaf camperplaats Hamme in het gelijknamige plaatsje Hamme. Volg de zeshoekige bordjes en ontdek het estuarium van de Durme, (een zijrivier van de Schelde), idyllische bospaden, een riante villawijk, zomerbloeiers en vennetjes. Opvallend aan de route is dat je op een hoger gelegen niveau rijdt, namelijk over dijkjes, zodat je een nog beter zicht hebt op het omringende groene decor. Bermen met zomerbloeiers zoals klaprozen, boterbloemen, koekoeksbloemen en diverse picknickbanken doen je de zomer nog eens extra beleven. Neem ook even de tijd om de informatiepanelen te lezen bij de Mirabrug. Zij vertellen je alle historische feitjes van dit bijzondere monument. Wist je dat hier de film ‘Mira’ is opgenomen naar het gelijknamige boek van Stijn Streuvels met Willeke van Ammelrooy in de hoofdrol?  

Bezoek ook het vlakbij gelegen Bazel en neem een kijkje in het Kasteel van Wissekerke en de Sint-Pieterskerk. Neem je in het centrum een gezellig terrasje of kies je liever voor picknicken in het groen? Zoek dan een koel plaatsje uit in het park bij het kasteel en bewonder hier gelijk de hoge bomen en de rhododendrons. 

© Copyright Corawriter 2018

vrijdag 1 juni 2018

Weekend- en camperplaatstip: Ontdek Diksmuide vanuit ‘t Nesthof


Geniet van het uitzicht op de IJzertoren
Wie voor een weekendje erop uit wilt, bezoekt Diksmuide. Hier smelten natuur en geschiedenis samen. Zo kun je de 84 meter hoge IJzertoren bezoeken vanwaar je een magnifiek uitzicht hebt over Diksmuide en zijn omgeving. De lift brengt je tot de 22e verdieping, die als vertrekpunt fungeert voor een rondgang door het museum: want elke verdieping vertelt je het legendarische verhaal over de W.O.I. Ervaar wat de soldaten honderd jaar geleden in de loopgraven meemaakten en maak kennis met Madame Tack die Villa Marietta bewoonde vlakbij de IJzer in Nieuwkapelle. Zij bevoorraadde de soldaten aan het front met snoep en sigaretten en weigerde haar huis te verlaten ook al lag het aan de frontlinie.

Bewonder Kunstproject Floating Dreams
Na je indrukwekkende rondgang in het museum kun je even bijkomen op een van de terrassen op de Grote Markt van Diksmuide. De historische gevels zorgen voor een bijzondere sfeer.
Wil je wat van de omgeving ontdekken dan starten vanuit Diksmuide diverse fietsroutes waaronder de Boterlandroute (de regio staat bekend om zijn boter en artisanale kaassoorten) van 44 kilometer. Open akkerlanden en weiden met bunkers en kapelletjes kenmerken deze route en de wegen zijn autoluw en vlak. Rust en ruimte zijn gegarandeerd waarbij de rietzanger zorgt voor een muzikaal intermezzo. In de skyline zijn pittoreske kerktorentjes van charmante dorpjes te bewonderen. Ontdek tijdens deze rit historische elementen uit W.O.I zoals de Arabische bunker. Deze ‘luxe’ bunker was een vrij comfortabele schuilplaats met slaapgelegenheid en elektriciteitsvoorzieningen. Helaas mocht de modale soldaat hier geen gebruik van maken. Ook passeer je langs de IJzer Villa Marietta waar Madame Tack al die jaren woonde met de vijand op een steenworp afstand van haar vandaan.  

Je camper parkeer je op Camperplaats ’t Nesthof aan de Zijdelingstraat 2 A in Diksmuide zo’n 5 kilometer van Diksmuide vandaan. De joviale eigenaren Paul en Nancy heten je van harte welkom. Je betaalt er 9 euro per nacht, stroom 2 euro. In de avonduren komt Paul bij je langs om de bestelling van de bakker te noteren. In de ochtenduren geniet je dus van een heerlijk vers ontbijtje met uitzicht op de uitgestrekte landschappen van Diksmuide.  

Bewonder ook:

-          Kunstproject Floating Dreams bij de IJzertoren in Diksmuide. Nog tot 11 november 2018 te bezoeken

-          ComingWorldRememberMe, een groot artistiek project van 600.000 beeldjes in Provinciaal Domein De Palingbeek in Ieper. Nog tot 11 november 2018 te bezoeken 

© Copyright Corawriter 2018


vrijdag 18 mei 2018

Het was echt de allerlaatste keer…


De trappers gleden als een geoliede machine
,,Het is nu echt de aller- aller- allerlaatste keer.” Ik sprak de woorden haperend uit in de stoffige schuur van mijn ouders, waar mijn oude fiets al jarenlang ‘geparkeerd’ stond, in een vergeten hoek, vast geregen met spinnenwebben aan de muur, rustend onder een zacht wollen dekentje dat ooit gebruikt was als warmhouder in mijn wieg. Deze antieke velo moest nu eindelijk maar eens de deur uit, maar het deed me veel meer dan ik had verwacht. Ik realiseerde me dat. Plotsklaps. Ik had gedacht dat ik het zonder blikken of blozen zou kunnen. Maar mijn gevoel gaf mijn verstand een behoorlijke optater. Vooruit! Ik zou mij niet laten kennen! Ik pakte het stuur stevig vast terwijl ik de schuurdeur achter mij sloot. Een zachte klik volgde. Mijn vader keek mij na, vanuit zijn woonkamer, en zwaaide. Ik zwaaide terug, stak mijn hand ongecontroleerd de lucht in waardoor ik zwiepte met mijn stuur. Het was weer even wennen met die ouwe brik maar al snel karde ik door de straten terwijl de fiets zijn final countdown onderging. De wind speelde met mijn haren en de zon stond als een helder object aan de hemel. Witte wolken dreven aan mij voorbij en mijn voeten rouleerden in het rond. Ritmisch. Het was eigenlijk onvoorstelbaar hoe goed hij nog reed: de trappers gleden als een geoliede machine. Het zachte suizen bracht mij in een trance en de bebouwing gleed aan mijn ogen voorbij. Ik kon niet meer stoppen. Herinneringen kwamen als een oude film aan mij voorbij. Het was alsof ik een fotoboek opensloeg met oude foto's die een bepaalde warmte uitstralen...

30 jaar geleden had mijn vader mij beloofd hem cadeau te geven omdat ik naar een andere school moest en die was zes kilometer verder dan mijn oude school. Ik weet het nog als de dag van gisteren. Hij had hem gezien bij de plaatselijke fietsenwinkel in de etalage. Mijn moeder twijfelde over de aankoop. Was het er eigenlijk niet mee eens. Want hij was nogal duur. Ik was de jongste van het gezin, en kreeg natuurlijk weer het beste van mijn vader. Het duurste. De fiets stond in schril contrast met de fietsen die mijn broers gekregen hadden. Dagenlang sprak ze er dan ook niet over. Over die fiets met zijn drie versnellingen en handremmen, uitgevoerd met een robuust frame. Een hele vooruitgang na al die fietsen met terugtrapremmen. Kon ik er wat aan doen dat de modernisering ook op de fietsen had toegeslagen? Mijn vader liet zich niet beïnvloeden door het stille protest van mijn moeder. Integendeel zelfs. Bij het ophalen van de fiets kocht hij er gelijk een mooie fietstas bij. Ik zie hem nog staan bij de fietsenverkoper. Hij wees met zijn hand richting de tassen en haalde zijn portefeuille te voorschijn, waarbij zijn glimmende zakhorloge even 'buitenboord' viel. Het zwarte mapje verborg zijn flappen geld. Hij bewaarde het altijd in zijn binnenzak met een sigaar erbij. 
De transactie was snel beklonken; de verkoper maakte de fiets rijklaar en snoerde de fietstas met de naar leer geurende riempjes vast aan de bagagedrager. Bij het thuiskomen 'smokkelden' we de fiets snel de schuur in. Ik keek om het hoekje van de deur en gluurde naar mijn moeder, zonnebadend op haar stretcher, verzonken in een middagdutje, haar benen glimmend van de zonnebrandolie. In het gazon  madeliefjes als een krans er om heen. Mijn vader reed er altijd met zijn grasmaaier bewust aan voorbij om zo een natuurlijk kleedje te creëren. De wind verlegde een haarlok en de zon deed haar zomersproeten talrijker worden. Een merel landde in de bloeiende rozenstruik met zijn oranje snaveltje prominent voor zich uit stekend. De tak zwiepte even zachtjes op en neer. Rozenblaadjes dwarrelden naar beneden en kwamen op haar been terecht. Had ik het goed gezien? Keek de vogel met zijn zwarte kraaloogjes onze kant op?
Melodieus gezang volgde. Alsof hij haar wakker wilde maken. Alsof hij ons geheim wilde verklappen. Maar ze sliep rustig door. De hoofdjes van de madeliefjes bewogen zacht in de wind, bijna op het ritme van haar ademhaling. 
Ik draaide me om en mijn vader knipoogde naar mij alsof hij ons geheim wilde bekrachtigen. Ze kon nu niet anders dan overstag gaan. Er was geen weg meer terug. ,,Iedereen kan met mij alle kanten op, maar met jou sla ik de allerbeste weg in,'' gebruikte hij altijd als oneliner tussen ons. We hadden dan ook een vader-dochter relatie met een stevig fundament. Waarbij woorden vaak overbodig waren maar één blik, of een betekenisvolle zin, al veelzeggend was. Op dat moment hoorden we geritsel. We keken allebei om. Ons gestreept tijgertje keek ons vragend aan en schuurde met haar lichaam tegen mijn been, terwijl haar ruggetje licht kromde en haar staart zich krulde. 

Al snel naderde het nieuwe schoolseizoen en reed ik op mijn nieuwe fiets met mijn boekentas ermee naar school. Elke dag door weer en wind. Hagel ketste in mijn gezicht als scherp steengruis terwijl ik knokte tegen de harde stormwind die mij richting sloot dirigeerde. Maar deze stalen ros hield mij overeind. Jarenlang bewees hij mij goede diensten totdat ik mijn rijbewijs haalde. De fiets verdween definitief in de schuur. Wegdoen? Nee. Dat nooit! Oude herinneringen zaten als een stuk modder er aan vastgeplakt.

Jarenlang stond hij te ‘verstoffen’ in die oude schuur. Tot die ene dag: toen mijn ouders het huis verkochten en wilden verhuizen naar een woning met een kleinere oppervlakte. De fiets was nu echt wel een onhandig obstakel geworden. Gelukkig wist mijn moeder er nog een goede bestemming voor. Ze had het briefje lachend in mijn handen geduwd met het adres van de nieuwe eigenaar. Hij had enthousiast gereageerd, vertelde ze.
Terwijl ik het beduimelde briefje met het adres in mijn hand vastgeklemd hield, gleed het polderlandschap als een mooi groen tapijt aan mij voorbij. De angst voor het afscheid groeide met de minuut. Mijn hart bonkte tegen mijn ribbenkast terwijl zweetdruppels op mijn voorhoofd parelden. Het fietspad vloeide langzaam over in een smal langweggetje. Een groen hekwerk wees mij de weg  naar links. In de verte een oud huis met kozijnen waar de verf vanaf krulde. Ervoor een lading fietsen opeengepakt als stukken oud vuil. Ik bolde langzaam uit op het terrein van de fietsenkarkassen. Een man met grote zwarte laarzen trapte er tegenaan. De fietsen kraakten. Was dit zijn definitieve lot? Moest hij hier tussen staan? Als een afgedankt voorwerp? Waarom moest mijn oude brik eigenlijk weg? Als ik thuis goed rondkeek had ik er vast nog ergens een plaatsje voor.
Mijn gevoel en verstand bereikten het hoogtepunt van hun strijd, waarbij mijn emotie uiteindelijk glorieus met de overwinning ervan doorging.
De man keek mij vragend aan. Ik stamelde nog wat maar draaide met mijn stuur al de andere kant op. Ik hobbelde scheef weg over het oneffen pad, brandnetels brandden langs mijn benen. Maar dat gaf mij nog eens een extra boost en ik reed keihard van het fietsenkerkhof af…deze fiets ging weer mooi terug naar huis! Hij verdiende een keurig plaatsje onder zijn vertrouwde wollen dekentje. Hij moest eerst maar eens opgepoetst worden. En daarna? Ach ja, over 30 jaar zie ik wel weer…


© Copyright Corawriter 2016

dinsdag 8 mei 2018

Moederdagtip: 'Zatte Bramen en andere sfeerverhalen'

Ben je op zoek naar een Moederdagcadeau? Dan is 'Zatte Bramen en andere sfeerverhalen' een goede keuze. Een leuk leesboek boordevol inspirerende natuuranekdotes als 'Catching the Geocacher', 'Lupinelawine' en het humoristische 'Kattenstreken'. En voor de avontuurlijke moeders met interessante Frankrijktips.

Te bestellen bij www.boekscout.nl en Bol.com en bij iedere boekhandelaar met het BSN-nummer:
9789402235630.

Ook te koop bij: De Schaap & Falkenstein Optiek in Axel, Boekhandel Vd Sande en Van Aken in Terneuzen, Boekhandel Van Remortel in Hulst en Crea-Trends Vacations in Retranchement.

vrijdag 20 april 2018

Klim en klauter met de boswachter

Het populierenbos bij de Watertoren in Axel
Wie op excursie gaat met boswachter Anouk, kan rekenen op een avontuurlijke wandeling met verrassingen bij de vleet. Zet je zintuigen op scherp en trek oude kleren en goed schoeisel aan. Want in het populierenbos bij de Watertoren in Axel, dat gewoonlijk is afgesloten, laat Anouk ons klimmen, klauteren en ontdekken.

Het is al half april, volop voorjaar, maar het ontluikende seizoen komt maar langzaam op gang. De meeste bomen zijn nog kaal, hier en daar een voorzichtige zweem groen. Bij de ingang van het gebied staan kleurrijke narcissen ons op te wachten. Alsof iemand ze daar bewust geplant heeft, met de gedachte van: je bent van harte welkom. 
We lopen met zo’n tien man met de boswachter stilletjes richting het populierenbosje, dat na de WO II is aangeplant in strakke rijen, die nu al behoorlijk her en der zijn onderbroken. Want er zijn al wat bomen omgevallen, met hun kluit er nog aan. Er naast diepe putten, die nu opgevuld zijn met water: ,,De poeltjes en de kluitwortels zijn heel aantrekkelijk geworden voor allerlei soorten dieren,” zegt Anouk. In de kluitwortel maken insecten gaatjes om hun nestje te maken. Komen ze uit, dan is het een heerlijk buffet voor vogels. En door al die dode takken, die her en der verspreid liggen, zijn er mooie schuilplekken gecreëerd. 
Terwijl we verder door het groen struinen, gaat het gras over in brandnetels: ,,Over een aantal weken staan ze wel een meter hoog, dan kun je hier niet meer lopen,” licht Anouk toe. Deze plant met zijn negatieve imago blijkt een onmisbare factor te zijn in de natuur. Ze dienen namelijk als waardplant voor de vlinders. Laatstgenoemde diersoort legt zijn eitjes op deze plant waarna ze zich lekker verder kunnen vormen. Dat deze ‘zomerbeauty’ mede tot ontwikkeling komt door dit akelige branderige ding is bijna onvoorstelbaar. Dus zie je een brandnetel? Niet doodspuiten met vergif maar lekker laten staan.

,,Zie je een reekalf liggen, blijf er van af, neem afstand want de moeder komt zeker terug.”

Anouk Pattipeilohij
Het fluweelzachte judasoor
Plots zien we een zevental reeën wegrennen. Zeven witte vlakjes huppen op en neer. Iets verderop blijven er twee staan. Eén blijft ons in de gaten houden. De tweede kijkt de andere kant op. Ze lijken ons te accepteren, maar houden afstand. In de verte horen we een blaffend geluid: ,,Dit is hun alarmroep. Hij waarschuwt de anderen dat wij er aan komen.” We blijven even staan en luisteren naar het bijzondere geluid van de ree. Een tjiftjaf en een zanglijster zingen er ongestoord door heen. Het is een mengelmoes van natuurgeluiden. ,,Binnenkort worden de reekalfjes weer geboren. Die kunnen overal liggen hier midden in het groen. Zie je er een, blijf er vanaf, neem afstand want de moeder komt zeker terug,” doceert Anouk.
We struinen verder door een wirwar van takken en boomstammen. Het wordt nu echt klimmen en klauteren. Een slakje met een gestreept huisje glijdt langzaam over een tak heen. Terwijl de zon steeds meer begint te schijnen, zwoegen wij verder. Boomstam op, boomstam af. Zodra je er een beetje handigheid in krijgt, is dit eigenlijk wel een leuke manier van natuur beleven. Lekker klimmen en er weer van af glijden. Ondertussen timmert een specht een gat in een boomstam. Wij worstelen ons door de mikado van boomstammen heen. Tja, natuurbeleving is soms flink werken. Maar dan kom je ook de mooiste natuurfenomenen tegen: prachtige gekleurde korstmossen die zich als dekens over de stammen uitgespreid hebben, fluweelzachte paddenstoelen, opkomende speerdistels, gakkende ganzen, zingende boomkruipers. En de koekoek. Is de lente nu dan echt aangebroken? 

Wil je ook op avontuur met de boswachter? Zondag 6 mei en zondag 27 mei staan er weer twee excursies op de planning: ‘Lentewandeling Braakman Noord’ en ‘Orchideeën van Braakman-Noord’. Kijk voor meer informatie op de website van Staatsbosbeheer.

© Copyright Corawriter 2018

vrijdag 13 april 2018

Tip 7: Ontdek het mooie Frankrijk op de fiets!


Bewonder de vallei van de Vienne
Wie Frankrijk eens op een andere manier wil ontdekken, pakt de fiets: er zijn voor de actieve vakantieganger prachtige fietsroutes uitgestippeld die je de gelegenheid geven het ene mooie dorpje na het andere te ontdekken en daarnaast zijn er ook heel wat historische steden te bewonderen. Dat de fietspaden niet altijd vlak zijn maar zo nu en dan leiden naar behoorlijke klimmetjes, maakt van je vakantie een regelrechte uitdaging! Ga op bezoek in Normandië, de Somme- en de Loirestreek en keer terug met  gespierde kuiten. Ondertussen geniet je van ontelbare zonnebloemvelden, kastelen, gezellige terrasjes, vakwerkhuisjes, fladderende vlinders, zeldzame libellen en panoramische uitzichten!

Haal route nummer 39 (Entre Chinon en la vallée de la Vienne) op bij het Bureau de Tourisme en bewonder de vallei van de Vienne

Fiets mee op route nummer 39, 20 kilometer lang, in de omgeving van Chinon langs druivenvelden en zonnebloemvelden en bewonder de vallei van de Vienne. Beklim de heuvels, laat je verrassen door prachtige uitzichten over de Franse velden en over de stad Chinon. 
Aansluitend kun je de historische binnenstad met zijn Middeleeuwse huisjes bezoeken. Wedden dat je met mooie foto’s weer huiswaarts keert? 

Zomaar wat Dimpey toekomstfeitjes 

Hebben we alles mee?
Of hij dit jaar ook weer meereist? We laten het altijd maar aan hem over. Heeft hij het nog naar zijn zin? Wil hij überhaupt nog mee? Hij is tenslotte niet meer één van de jongsten. Soms denk ik er wel eens aan een oppas te zoeken waarmee hij ook vertrouwd is. Gewoon, lekker thuisblijven in zijn eigen omgeving die hem volop mogelijkheden biedt: een grasveld zover zijn ogen reiken, bomen om in te klimmen, bedjes van bladeren om op te slapen, labyrinten van haagjes om lekker in te verdwalen. Of met andere woorden: een gebied waar bijen hem in slaap zoemen en waar prachtige fluitconcerten door vogels gegeven worden. En wat dacht je van al die muizen, die hem uitdagen. Wat wil hij nog meer? Alhoewel, een aantal weken geleden kwam de camper weer naar buiten. En raad eens wie er als eerste in zat?  





Op zoek naar meer Frankrijktips? Dan is het boek 'Zatte bramen en andere sfeerverhalen' iets voor jou! Te koop op www.boekscout.nl en te bestellen bij elke boekhandel met het ISBN nummer: 9789402235630


© Copyright Corawriter 2018

zondag 8 april 2018

Oranje boven!


Het oranjetipje is een zeldzaam vlindertje
Over een aantal weken is het weer zover. Dan kleurt Nederland oranje op Koningsdag. Soms met ontelbaar veel vlaggetjes. Het is altijd weer een prachtig gezicht in combinatie met het wit en het warme rood en frisse blauw van onze driekleur. Vaak dynamisch wapperend in de Hollandse wind.  Een mooier welkom van het voorjaar kan je bijna niet hebben. Toch? Maar hoe zit dat eigenlijk in de natuur? Is de kleur oranje dan ook zo prominent aanwezig? Niet zo talrijk zal de natuurliefhebber moeten constateren. Maar vorig jaar april viel mij tijdens een ommetje in de natuur wel iets heel bijzonders op. Met de kleur oranje vergelijkbaar met onze Nederlandse wimpel. Zo midden tussen de brandnetels en de look-zonder-look.. Het leek wel bijna een aankondiging van deze feestelijke dag. Hoe toepasselijk. Het vlindertje met zijn oranje tipjes genoot duidelijk zichtbaar van de zonnestralen gefilterd door de hoge bomen. Voortgedreven door de warme lucht. Om tenslotte neer te strijken tussen het overdadige groen. Met zijn vleugeltjes tot rust komend na dit intensieve vliegen. Twee zwarte stipjes op de uiteinden van deze bijna op papiermaché lijkende vleugeltjes stonden in schril contrast met de vrolijke kleuren. Met een afwerking van donkere randjes die symbool leken te staan voor de soms grote of kleine tegenslagen in het leven. Maar met de kleuren wit en oranje hoog in het vaandel was dit oranjetipje wel een bijzondere voorbode van Koningsdag! 

© Copyright Corawriter 2018


donderdag 29 maart 2018

Reis met ons mee van Amiens naar Villandry! Deze week tip 6:


Château de Villandry: hier smelten tuin, kasteel en de Loirevallei samen tot één geheel 

Opgenomen in het Unesco Werelderfgoed 


De tuinen bij Château de Villandry

Wie een bezoekje brengt aan de Loirestreek ontdekt romantische kastelen, schilderachtige tuinen en zonnebloemvelden. Bovendien komen cultuurliefhebbers hier ruimschoots aan hun trekken:


Zo is er het kasteel waar Leonardo da Vinci verbleef met zijn schilderij de Mona Lisa (Château d’Amboise) en waar je dus kennis kan maken met de Italiaanse invloeden uit de renaissancetijd. In Château de Chenonceau vind je weer Vlaamse invloeden met Belgische wandtapijten. 
Natuurlijk is het teveel om alle kastelen uitgebreid te beschrijven. Maar speciale aandacht verdient het kasteel van Villandry.



Bij geen enkele zijn kasteel en tuin zo'n eenheid als bij Château de Villandry. Deze abstracte tuin met zijn, hoe paradoxaal, golvende vormen, is precies afgestemd op het kasteel; vanuit ieder vertrek biedt de vesting dan ook een fenomenaal uitzicht over de tuinen met het bijbehorende bos. Ook zijn er bloemstukken te vinden, afkomstig uit de tuinen, aangepast aan de kleuren van de kamer waardoor de intensiteit van deze tinten alleen maar wordt versterkt. Warme kleuren kenmerken het kasteel en variëren van zalmroze tot bordeaux. Heel bijzonder is de Oosterse salon met dito plafond. Wat je zeker niet mag vergeten is het panorama uitzicht te bewonderen vanaf het Donjon: hier smelten de tuinen, de Loirevallei en de rivieren de Cher en de Loire samen tot één geheel. Dit beeld is opgenomen in de lijst Unesco Werelderfgoed.  

Bezoek ook het Château Chenonceau en het Château d’Amboise in de gelijknamige plaatsjes


Op zoek naar een camping om de nacht te verblijven na een bezoek aan Château de Villandry? Camping La Confluence in Savonnières is een nette en eenvoudige camping met mooie groene plaatsen in het plaatsje Savonnières gelegen aan de oevers van de Cher. Maak in de avonduren een wandeling langs de Cher terwijl de wolken aan de hemel de zonnestralen filteren en het geheel wordt opgeluisterd door een melodieus kikkerconcert. Wandel met ons mee! 


Camping La Confluence
Route du Bray 37510
Savonnières 




Zomaar wat Dimpey ‘schavuitenstreken’

Oeps, het gaat ook wel eens mis
Natuurlijk wilden we heel wat beelden vastleggen van ons avontuurlijke katertje.
Het fototoestel maakte soms overuren om de leukste en mooiste  plaatjes vast te leggen. Maar dat lukte niet altijd. Zoals die ene keer, toen ik hem bij een plas zag staan, zijn evenbeeld mooi weerspiegeld in het water…het zou de perfecte foto worden. Maar helaas, zodra ik de fotocamera vast had, was hij weeral verder gelopen. Weg spiegelbeeld. Of toen hij mooi in het gras zat, en bij de klik, plotseling wegglipte. De grappenmaker…





Volgende editie – vrijdag 13 april

Tip 7: Fiets met ons mee door de Loirestreek op route nummer 39 (Entre Chinon en la vallée de la Vienne) 

Op zoek naar meer Frankrijktips? Dan is het boek 'Zatte bramen en andere sfeerverhalen' iets voor jou! Te koop op www.boekscout.nl en te bestellen bij elke boekhandel met het ISBN nummer: 9789402235630

© Copyright Corawriter 2018