Trillen met thrillers

Winter. De dagen beginnen al te lengen maar het duurt nog even voordat de avonden weer wat lichter worden. Koud, nat weer. Een reden te meer om de thermostaat op een hoge temperatuur te zetten, je te nestelen in de bank met een warme kop chocomel en een spannend boek. Fans van psychologische thrillers zoals Ruth Rendell en Nicci French adviseer ik om ook eens het werk van de Engelse jonge schrijfster Erin Kelly te lezen. Zij kan op een dusdanige manier beeldend, concreet en gedetailleerd schrijven dat je het verhaal letterlijk als een film aan je voor bij ziet gaan. Erin is een meester in het beschrijven van bijzonderheden en sfeer. Ze heeft op dit moment twee boeken op haar naam staan: “De Gifboom”, haar eerste boek, en “De Verdorde Roos”, haar tweede boek. In het bijzonder is haar tweede boek een aanrader.

Haar personages zijn geen huisje, boompje, beestje types maar de meer wat flamboyantachtige figuren. De omgevingen waarin haar verhalen zich afspelen zijn ook bijzonder. In “De Gifboom” speelt het verhaal zich af in een hoog smal aftands huis en in  “De Verdorde Roos”  woont hoofdpersoon Karen in een camper. Ook de studies en/of banen die de hoofdrolspelers studeren/uitoefenen zijn niet van dertien in een dozijn.  Louisa uit “De Verdorde Roos”  heeft voor haar werk de opdracht gekregen om een Elizabethaanse tuin in zijn oude glorie te herstellen. Dit doet zij niet alleen maar samen met jongeren die aan de rand van de maatschappij leven en die  begeleid worden om weer op het goede pad terecht te komen. Karen uit  “De Gifboom” heeft een uitzonderlijk talent om snel vreemde talen op te nemen en gaat die ook studeren. 

Erin Kelly kan niet alleen omgevingen en details goed omschrijven maar ook de emoties die de hoofdpersonages doormaken, weet ze goed te verwoorden:

“Opeens lijkt het heel warm in de auto. Mijn handen zweten in mijn handschoenen, mijn ogen zijn droog en mijn tong kleeft aan mijn gehemelte. Ik heb voor mijn gezin al zoveel opgegeven en zoveel verschrikkelijke dingen gedaan dat ik er nu niet meer mee kan ophouden. Ik weet niet wat er met ons zal gebeuren. Ik ben bang, maar ik voel me sterk.”

Langzaam werkt Erin naar de moord toe. Al met al houdt ze de aandacht van de lezer langdurig vast  door met regelmaat tipjes van de sluier op te lichten om vervolgens te eindigen met een indrukwekkend slot.

Zomaar een weetje….

Hoe komt het nu eigenlijk dat we sneller televisie gaan kijken dan dat we een boek gaan lezen? Dit heeft voornamelijk te maken met de energie die je nodig hebt voor het lezen van een boek. Als je een uurtje naar de televisie kijkt, ben je lang niet zo moe als na een uur lezen. Die energie zit vooral in je verbeelding die je gebruikt. Iedere alinea die je leest, moet je visualiseren. Bij de televisie is dit niet nodig: je ziet alles gebeuren en je hoeft dus nergens over na te denken.

Zomaar een spreekwoord uit de oude doos….

Jaren leren meer dan boeken:

Ervaringen uit het verleden maken je wijzer.

Zomaar een  beetje geschiedenis….

Wist je dat Erin Kelly Engels doceert aan Warwick University en in Londen woont? Meer dan tien jaar werkte ze als freelance journalist voor onder andere Daily Mail, Psychologies, The Guardian en Cosmopolitan. “De Gifboom” is haar debuut.

Zomaar wat thrillerschrijfsters nationaal….

Wist je dat er ook al heel wat Nederlandse thrillerschrijfsters zijn die boeken schrijven die de moeite waard zijn om te lezen : Marelle Boersma, Esther Verhoef, Saskia Noort en Marion Pauw.