Diverse tinten goudgeel

De vakanties liggen al ver achter ons. Tenminste als je dit jaar kunt spreken van een vakantie. Want het was natuurlijk nogal wat: steeds op je hoede moeten zijn voor een vijand die je met het blote oog niet eens kunt waarnemen. Maar goed. Zo tussen twee gedeeltelijke lockdowns door is het ons toch gelukt om er nog even tussenuit te piepen. Ook al was het maar anderhalve week. Maar we klagen niet. Het was een vakantie met veel rozegeur en maneschijn. Symbolisch gesproken. Alhoewel het al september was, maakte de zon overuren. En de mooiste landschappen kwamen aan onze camperruittjes voorbij. De Elzas was dan ook een streek die we nog nooit in Frankrijk hadden bezocht. Met de bergen als indrukwekkende hoogtepunt. Als afsluiter van de vakantie verbleven we een nachtje aan de Schelde in onze eigen provincie. Een groter contrast was er niet: van goudgele herfstkleuren naar een loodgrijze rivier. Alhoewel, in de ochtenduren, wanneer de zon zijn opwachting maakte, schoten we toch maar weer wat mooie plaatjes bij elkaar. Zeeuws-Vlaanderen: een streek die ons blijft verrassen.  

Op zoek naar meer mooie sfeerverhalen? Dan is het boek 'Zatte Bramen en andere sfeerverhalen' iets voor jou! Te koop bij Boekscout.nl

 © Copywriter Corawriter 2020

Dimpey 15 jaar!

Ons bijzondere huisdier reisde zo'n 10 jaar met ons mee!

Onze kat Dimpey wordt vandaag

15 jaar!

Wist je dat hij bijna 10 jaar met de camper meereisde? Zo heeft hij een viertal landen, met uitzondering van Nederland, bezocht: België, Luxemburg, Duitsland en Frankrijk. Zijn dichtst bij zijnde camperplaats was een halve kilometer van zijn thuisadres, en zijn meest verre reis was naar Champtocé-sur-Loire, in de Loirestreek, zo’n 685 kilometer van zijn huis vandaan. Het katertje liep altijd onaangelijnd en  

  bezocht tijdens een vakantie zo’n 10 camperplaatsen.                                                                                                                                                                                                                      

© Copyright Corawriter 2020

Veules les Roses: één van de mooiste dorpjes van Frankrijk

De baai bij Veules les Roses

Veules les Roses is één van de mooiste dorpjes van Frankrijk. Dit charmante plaatsje moeten we toch elke keer weer bezoeken: het verleidt je met idyllische straatjes, fleurige hanging baskets en rozenstruiken. Bovendien zijn de huizen uitgevoerd met mooie geverfde gevels. In het centrum vind je een epicerietje waar  schattige mokken te koop zijn. 

Het dorp ligt aan de kust en het is zeker de moeite waard om in de avonduren de baai te bezoeken waar zonsondergangen eindigen in de kleuren violet. Loop over het ponton, waan je midden in de zee en beleef de opspattende golven als een waterkrans om je heen. Zachte kleuren pastel doen de dag overgaan in de schemering. In de verte worden de lichtjes van het naburige plaatsje steeds feller. En wist je dat de Veules het kleinste riviertje van Frankrijk is? Het is 1100 meter lang en wordt omkaderd met prachtige bloemperkjes. Ga op zoek naar de gezellige terrassen en geniet hier van de sfeervolle zomerse gezelligheid.

Op zoek naar meer ontdekkingstochten? Dan is het boek 'Zatte Bramen en andere sfeerverhalen' iets voor jou! Te koop bij Boekscout.nl

© Copyright Corawriter 2020

Spectaculaire uitzichten bij Nez de Jobourg

Nez de Jobourg

Kenmerkend voor de kuststreek van de Cotentin (Normandië) is de grilligheid van de falaises. Ze zijn ook nog eens hoog en bieden spectaculaire uitzichten over de oceaan. Bij Nez de Jobourg werden we verrast door het licht dat verandert per minuut. Er is ook een ruime parking om je auto of camper te parkeren. Overnachten mag je hier dan weer niet, maar je kunt natuurlijk wel een dagje heerlijk recreëren. Er is voldoende ruimte om de stoelen en de picknicktafel buiten te zetten. Vanaf de parking loopt een wandelpad naar Nez de Jobourg. Bloeiende vingerhoedskruid wees ons de weg naar deze bijzondere ‘neus’. Hier lijken de oceaan en de lucht in elkaar over te lopen. Ook bevindt zich hier een auberge waar we op het terras van een heerlijke Franse crêpe smulden. 

de vuurtoren bij Goury

Omdat we nog niet genoeg hadden van al die  uitzichten, parkeerden we de camper op de camperplaats vlakbij de vuurtoren van Goury. In de avonduren maakten we een mooie wandeling en zagen we de zon ondergaan. Hier beleefden we de kleuren van goudgeel tot oranje en van purper naar lavendelblauw. De aanwezigheid van het stenen kruis maakte de omgeving nog mystieker...

Op zoek naar meer ontdekkingstochten? Dan is het boek 'Zatte Bramen en andere sfeerverhalen' iets voor jou! Te koop bij Boekscout.nl

© Copyright Corawriter 2020

Van startbaan naar welnesscentrum

Voor

Trots en voldaan. Dat zijn we zeker! Na wekenlang oefenen en vliegen is het gelukt! De merel, die onze tuin als start- en landingsbaan gebruikte, heeft zich ontwikkeld in een jongvolwassene. Zijn vliegkunsten zijn behoorlijk vooruit gegaan. Vloog hij eerst nog in een kaarsrechte route richting zijn doel, nu zijn bochtjes maken peanuts. Onze tuin is nu een soort van welnesscentrum. Hij baddert er op los in het vogelbadje en hij geniet van het lopende buffet bestaande uit meelwormen en een appeltje. Wat een luxe en verwennerij.

Na

Natuurlijk gaat zijn voorkeur uit naar meelwormen. Maar kies jij ook niet liever voor een vette hap dan een appel? Af en toe heeft hij zijn streken. Zo zit hij graag achter zijn moeder aan. Ook de fotocamera is niet onbekend voor hem. Sterker nog: met presenteren heeft hij geen probleem. Een pose aannemen? De stenen egel kiest hij als verhoginkje. Nu is het afwachten op zijn eerste fluitconcert…

Op zoek naar meer mooie verhalen? Dan is het boek 'Zatte Bramen en andere sfeerverhalen' iets voor jou! Te koop bij Boekscout.nl

© Copyright Corawriter 2020

Een tipje van de lente opgelicht

Oranjetipje op pinksterbloem

We merken het al, de lente licht af en toe tipjes van de sluier op, of beter gezegd: behoorlijke tippen van de sluier; zonneschijn, bomen die al helemaal groen zijn, dekens van hondsdraf, oranjetipjes, jong grut, moeders die hun nestje bewaken, papa’s die op zoek zijn naar voedsel, dagkoekoeksbloemen en pinksterbloemen, vrolijk dansende kieviten boven de weilanden. De natuur is volop in  bedrijf, het lijkt wel of ze geen tijd te verliezen heeft. Vorig jaar een korte lente? Of bijna geen zelfs. Nu een superlange. Het lijkt wel een inhaalslag. Ik vind het niet erg hoor. Alleen word ik af en toe bedolven onder die heerlijke lentelawine. Ogen en oren tekort. Kwam het vorig jaar één voor één boven groeien, rondfladderen, nu lijkt het allemaal tegelijk te komen, te ontwaken, geboren te worden, te bloeien. Snel de fiets op, met een vaartje in standje 7, zonder elektriciteit, fietsen we op het jaagpad langs de Schelde in de Vlaamse Ardennen, de Scheldevalleiroute volgend. We zien een voor ons smal stroompje dat de Schelde blijkt te zijn, hier inclusief plonzende schildpadden.

Dagkoekoeksbloem

We peddelen langs zacht glooiende heuvels, idyllische kerktorentjes, dromerige dorpjes en zomerse weilandjes vol met pinksterbloemen en een diversiteit aan vlinders. Scheldevalleiroute? Scheldevlinderroute kan je beter zeggen. Al dat lentegefladder om  onze oren. Met de zomerzotheid al in hun hoofdjes, fladderen de oranjetipjes van de ene pinksterbloem naar de andere. En onze fotograaf? Die fladdert gewoon mee. Want om daar een foto van te maken? Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Maar het is gelukt! Het resultaat mag er zijn. Is het geen plaatje?

Op zoek naar meer ontdekkingstochten? Dan is het boek 'Zatte Bramen en andere sfeerverhalen' iets voor jou! Te koop bij Boekscout.nl.  

© Copyright Corawriter 2020

Landings- en startbaan

De straten zijn bijna verlaten en stil. In normaal drukbezochte winkelcentra hoor je soms de stilte ruisen. Maar de natuur daarentegen is in volle gang. We merken het zelfs al in onze tuin. Er is volop bedrijvigheid: vlinders die ontwaken en rondfladderen in de voorjaarszon, hommels die traag zoemend voorbij vliegen, planten die uit de grond schieten en knoppen die op barsten staan. Helemaal bijzonder is dat onze tuin sinds kort is 'getransformeerd' tot een landings- en startbaan. En dat vinden we helemaal niet erg! We staan graag onze buitenruimte af aan een precaire jonge merel. Terwijl we zelf in onze luie stoel een kop koffie achter het raam opdrinken, wordt er buiten keihard gewerkt. De vleugels wel al krachtig ontwikkeld maar nog niet volledig hanteerbaar. Het kost nog behoorlijk wat moeite om het bolle lijfje in de lucht te houden. Ongecoördineerd is het nog wel, dat vliegen. Maar gelukkig biedt onze tuin heel wat landingsattributen: een tuinstoeltje, een wilde uitstaande tak, de vuilcontainer. In opvallende rechte lijnen vliegt hij van de tuinstoel naar de container. Bochtjes maken is misschien nog wat teveel gevraagd. Maar hoe was je zelf, toen je leerde fietsen. Ondertussen propt vader merel tussen de vlieglessen door nog wat zaadjes in het snaveltje van de jonge vogel. Want al dat proberen kost volop energie. En af en toe moet er natuurlijk wat gerust worden. We laten het maar allemaal gebeuren. In navolging van niet meer de straat opgaan, blijven we nu ook uit onze tuin. Met plezier. Laat die nieuwe generatie merels maar komen. We hebben ze een tijdje moeten missen. Daarom verwelkomen we ze nu met veel enthousiasme!  

Op zoek naar meer ontdekkingstochten? Dan is het boek 'Zatte Bramen en andere sfeerverhalen' iets voor jou! Te koop bij Boekscout.nl  

© Copyright Corawriter 2020

1 april

Hij was altijd rustig en integer. Spreken deed hij dan ook met een omfloerste stem. Het was aangenaam om naar hem te luisteren. Ook zijn woorden leek hij zorgvuldig te kiezen. Wanneer zijn vrouw uitgescholden werd door een medebewoonster berispte hij de ‘dader’ op een rustige toon. Op een correcte wijze. Professioneel bijna. Alsof hij niets anders deed. Hij liet zich absoluut niet verleiden tot scheldkanonnades. Ondanks zijn 88 jaar zag hij er fysiek goed uit. Bijna atletisch zelfs. Altijd netjes gekleed. Het was een man waarmee je, als je hem in het dagelijkse leven zou tegenkomen, best eens een kopje koffie mee zou willen drinken. Vaak was hij vriendelijk, beleefd en dankbaar. De sociale vaardigheden in acht nemend. Wanneer ik zijn kopje koffie bracht, altijd met een klontje suiker en een wolkje melk, bedankte hij mij altijd. Aan tafel, tijdens het avondeten, schepte ik zijn bord vol die hij vervolgens helemaal leeg at. Hij klaagde nooit.

Op een avond stond hij bij de koekjesdoos. Spiedend keek hij in het rond. Het was overduidelijk dat hij niet gesnapt wilde worden. Hij pakte er een koekje uit en stak het in het zakje van zijn overhemd. Het ligt bijna in de lijn van de verwachting dat hij helemaal de doos leeg zou plunderen. Zijn dementie kon zomaar ineens de kop opsteken. Maar hij deed het deksel er weer netjes op.

In eerste instantie zou je denken dat er niets met hem aan de hand was. Soms leken zijn opmerkingen bijna filosofisch en vaak humorvol. Het zou een fijne collega zijn om mee samen te werken. Ik vroeg me vaak af hoe hij geweest moest zijn voordat de dementie grip op hem had gekregen. Hij leek mij een echte grappenmaker. Een droogkloot, zouden ze vroeger zo iemand genoemd hebben.

Toen ik op een dag door de gang liep in het verzorgingstehuis kwam hij als een ‘duveltje uit een doosje’ vanachter een muurtje tevoorschijn. Het leek wel weer een van zijn grappen. Hij liep in zijn hemd met een lange broek en een plastic blauw mutsje op. Je kent ze wel. Van die mutsjes die medici wel eens dragen tijdens operaties.  ‘Anders wordt mijn haar nat,’ gaf hij hiervoor als verklaring.  Als je niet beter zou weten zou je denken dat hij de lolbroek op het werk was. Iemand waarvoor je op die ene grappendag waakzaam moest zijn. Hoe ironisch was het toen ik tijdens het bestuderen van zijn eetgewoonten in de map mijn oog viel op zijn geboortedatum. De grapjas. Maar het stond er toch echt zwart op wit: 1 april.

Op zoek naar meer mooie verhalen? Dan is het boek 'Zatte Bramen en andere sfeerverhalen' iets voor jou! Te koop bij Boekscout.nl  

© Copyright Corawriter 2020

Landelijk Jumièges

De abdij van Jumièges

Normandië is een regio vol met knusse dorpjes waar altijd wel iets te ontdekken valt. Een bijzonder park, een historisch gebouw of ambachtelijke lekkernijen. Neem nou Jumièges: gelegen in een bosrijke omgeving met veel wandelmogelijkheden en een imposante abdij.

Jumièges is een klein dorp in de Seine-Maritime. De gratis camperplaats, buiten het plaatsje, is landelijk gelegen. De kudde geiten en de haan die in de ochtend kraait: het lijkt bijna of je op een boerderij kampeert! In het dorpje zelf, waar je zo naar toe kunt wandelen vanaf de camperplaats, bevindt zich de bakker en een kleine supermarkt. Naast elkaar lopen is hier onmogelijk. De gangetjes zijn smal en de epicerie staat vol met producten voor de basisbehoeften. We kochten er groente, fruit en heerlijke worstjes om je vingers bij af te likken!  Daarnaast wat brasserieën waar je kunt genieten van plaatselijke specialiteiten. Het centrum is klein maar knus en de overblijfselen van de abdij uit de 7^e eeuw imponerend voor het kleine plaatsje. De prachtige omgeving, met bossen van het Regionaal Natuurpark, nodigen je uit om een wandeling te maken. 

Op zoek naar meer ontdekkingstochten? Dan is het boek 'Zatte Bramen en andere sfeerverhalen' iets voor jou! Te koop bij Boekscout.nl 

© Copyright Corawriter 2020

Amiens biedt een mix van natuur, cultuur en historie

De kathedraal Notre-Dame in de schemering

We brengen graag een bezoekje aan Amiens. Dat heeft te maken met een combinatie van diverse factoren: de camping met ruime groene plaatsen, het gezellige historische centrum en het fietstochtje langs de Somme met uitzicht op de prachtige kathedraal.

We parkeren onze camper op camping Parc des Cygnes aan de rand van Amiens. Vanaf deze groene idylle fietsen we langs de Somme naar het centrum van de stad. De statige bomen langs het fietspad zorgen voor een mooie groene rit. En in de verte doemt de kathedraal, de grootste gotische van Frankrijk, langzaam op. Een bezoekje aan dit godshuis is zeker aan te raden! Extra aandacht verdienen de gebrandschilderde ramen en de ontelbare ingekaderde stenen figuren met daar weer achter bijzondere schilderingen.  

En als we dan toch in Amiens zijn, gaan we gelijk het historische centrum in. Altijd leuk om even plaats te nemen op een van de gezellige terrassen en te genieten van de Franse mode met een 'grand café au lait' erbij geserveerd. Het publiek hier is doorgaans modern gekleed maar iedere Française drukt weer haar eigen persoonlijke stempel op haar outfit. Hierdoor is iedereen uniek! Let ook eens op de oude dametjes met blitse sportschoenen met een glamourtintje. 

Tip: Ontdek ook eens de drijvende tuinen. De hortillonages, zoals ze in Frankrijk genoemd worden, bieden 300 hectare aan kleine eilandjes. Je kunt ze bekijken door de kanalen die ze doorkruisen met een bootje te bevaren of het jaagpad te nemen voor een mooie wandeling!

Op zoek naar meer ontdekkingstochten? Dan is het boek 'Zatte Bramen en andere sfeerverhalen' iets voor jou! Te koop bij Boekscout.nl

© Copyright Corawriter 2020

De weg naar Wissant is sprookjesachtig

De kust bij Wissant

We brengen graag een bezoekje aan de twee indrukwekkende caps: Cap Gris-Nez en Cap Blanc-Nez in Noord-Frankrijk. De uitzichten zijn er fabelachtig. Bovenop de hoge kliffen beleef je het ultieme gevoel van weidsheid. Vlakbij ligt het plaatsje Wissant. De weg naar de gratis camperplaats vlakbij deze kustplaats is ook de moeite waard: rijdend door het glooiende landschap passeer je in de zomer gele koolzaadvelden, ontdek je de helderblauwe bloemetjes van het vlas en rode klaprozen in de berm. De blauwe lucht met flarden witte wolken maakte de compositie voor ons compleet. Op het strand van Wissant zagen we Engeland liggen! Bijzonder zijn de sneeuwwitte skeletjes van krabbetjes in het zand. En eenmaal in Frankrijk, moet je zeker eens van de Franse patisserie proeven. Wij smulden van een gaufre (wafel) met karamel bij de plaatselijke brasserie. Hier kwamen we de dag ontspannen door!

Op zoek naar meer ontdekkingstochten? Dan is het boek 'Zatte Bramen en andere sfeerverhalen' iets voor jou! Te koop bij Boekscout.nl 

© Copyright Corawriter 2020