Authentieke winterwandeling WSV Zelden Rust in Axel

Authentieker kan het bijna niet: een knusse winterwandeling in de sneeuw met erwtensoep verzorgd door Wandelsportvereniging Zelden Rust in Axel op 19 januari 2013. In het kader van Axel 800 een tweede evenement om aan mee te doen! Met een opkomst van zo’n 600 deelnemers kan de vereniging tevreden terug kijken op deze sfeervolle winterdag. Uit de keuze van 7, 14 en 21 km is er voor iedereen een passende afstand voor jong en oud, voor de beginneling en de al meer ervaren loper. De meeste wandelaars hebben zich tussen 10 uur en 13 uur gemeld. Fons Schuurbiers, de secretaris van de wandelclub legt uit: ‘Wij organiseren drie wandeltochten per jaar en regelmatig bieden wij bustochten aan. Die hebben als doel deelnemen aan wandeltochten van Belgische clubs. Dit doen we tegen een scherpe prijs.’ Om lid te worden betaal je 12,50 Euro per persoon per jaar en elk volgend lid uit een gezin en kinderen tot 16 jaar betalen respectievelijk 9,50 en 7,50 Euro per persoon per jaar.

Voor alle afstanden geldt hetzelfde startpunt, namelijk het cultureel centrum De Halle aan de Rooseveltlaan. Een achttal vrijwilligers zorgt voor een hapje en een drankje in de vorm van diverse warme dranken zoals thee, chocomel en soep maar ook koude dranken zoals cola, sinas en trapist zijn volop aanwezig. Om de honger te stillen, zijn broodjes met ham en kaas gesmeerd.  De sfeer is gezellig en warm. Wandelaars wisselen enthousiast met elkaar hun ervaringen uit. Wat een saamhorigheid! Een tussentijdse stop met stempelpost is in verenigingsgebouw ‘De Boemerang’. Netty uit Hulst is samen met een vriendin hier neergestreken. Ze zijn halverwege hun tocht van zeven kilometer: ‘Ik loop vaker mee met tochten georganiseerd door wandelclubs. Meestal met mijn man maar vandaag loopt een vriendin mee. Het leuke van deze tochten vind ik dat je op plaatsen komt die je normaal gewoon met je auto voorbij rijdt. Bovendien zijn de tochten met rode pijlen heel duidelijk aangegeven. Ook de controleposten zijn een uitkomst: even gebruikmaken van het toilet of bijtanken met een drankje. Het kan allemaal! Ik vind de tocht door het bos ontzettend bijzonder vooral nu met de sneeuw.’ Op de vraag wat ze eraan gedaan heeft om zich warm te houden, antwoordt ze: ‘Ik heb een thermohemd aan en ik draag tijdens het lopen een muts met zijkleppen.’

Tip van Netty:
Kijk op www.marching.be: 
de meest complete wandelkalender

De wandeling van 14 km leidt voornamelijk langs de grote kreek naar het motorcrossterrein en de schaatsbaan met schaatsers. Winterse activiteiten ten top!  Wanneer we de bocht na de schaatsbaan voorbij zijn, wordt met rode pijlen de tocht bij de picknickbank linksaf vervolgd. Langs een smal paadje staan kaardenbollen besneeuwd met witte toppen. Even verderop wordt het pad geflankeerd door rietstengels. Al wandelend langs het zweefvliegveld passeren we hazelaars en sleedoorns.

De laatst genoemde struik zal over enkele maanden  haar witte bloemetjes geven. Halverwege het vliegterrein geven de rode pijlen aan om rechtsaf te gaan. Eikenbomen en berkenbomen voeren in het bos de boventoon. Regelmatig worden op deze plaats reeën gespot. Ook passeren we enkele natuurkunstvoorwerpen van Hans de Ruijter en Peter Clijsen. Het gedeelte van dit bos wordt niet voor niets het kunstbos genoemd! Via de Kanaalkade en de Zuidsingel met het eindpunt de Halle is het eerste gedeelte van de tocht ten einde. Het tweede gedeelte voert voornamelijk door de stad Axel zelf en je passeert een stukje van het Axelse Bos met de tennis- en  voetbalvelden.

Veel vrijwilligers zijn op de deze koude winterdag ingezet, zo ook Frans en Adriënne. Zij bemannen de post bij de Boemerang: ‘Wij zijn sinds drie jaar lid van deze wandelvereniging. Voornamelijk voor de sociale contacten en we vinden het leuk dat er vaak naar België uitgeweken wordt om aldaar  te gaan wandelen op bekende en minder bekende plekken. Ik weet nu plaatsen veel beter te liggen dan voor mijn periode met de wandelclub. Met de TomTom gaat er een wereld voor je open!’ Aldus een lachende Frans . Adriënne vult aan: ‘Ook vinden we het erg leuk om prachtige natuur te leren kennen en de tochten zijn goed georganiseerd. Meestal lopen we 15 tot 20 km. We doen veel leuke contacten op en leren van andere wandelclubs hoe we dingen  moeten aanpakken!’

Ben je ook een fervent wandelaar en wil je wel eens een ander rondje lopen dan je dagelijkse tripje in je eigen stad op dorp? Geef je dan op bij Fons Schuurbiers, secretaris van Wandelsportvereniging Zelden Rust. Meer informatie kun je vinden op www.wsvzeldenrust.nl.

Wist je dat het eerstvolgende Axel 800 evenement wordt georganiseerd op 26 januari aanstaande? Loop de route langs diverse kerkgebouwen volgens het kerkenpad. Mis ook dit voorjaar en deze zomer de demonstraties van historische zweefvliegtuigen en optredens van dansers en zangers niet! Lees meer over deze activiteiten op de website van Axel800, www.axel800.nl.

Gaai, boomklever en vos

Mensen met indrukwekkende verhalen uit niet Europese landen. Bijzondere dieren gespot honderden kilometers van haard en huis. Ontmoetingen met extravagante en populaire mensen uit andere continenten. In deze tijd gaan mensen het heel ver zoeken, mijlen van hun woonplaats vandaan om anderen te imponeren met hun indrukwekkende waarnemingen en ontmoetingen. Maar eigenlijk hoeft het allemaal niet zo op grote afstand te zijn. Om je leven kleurrijker en fascinerender te maken, kijk je bewust om je heen. Pas dan maak je unieke momenten mee.

Nog een half uur en ik verwacht dan Marianne Vos te zien, te filmen en te fotograferen. De Olympisch kampioene zal de grootste fietsenzaak van Zeeuws Vlaanderen openen. In afwachting daarvan zit ik aan de keukentafel aan mijn laptop te typen. Zacht pianomuziek op de achtergrond. Een heerlijke kop warme chocomel naast mij met een Leonidasbonbon.

De huis-tuin-en-keukenkat met tijgerstreepjes ligt lui op zijn roze matje, zacht geeuwend om zijn luiheid nog eens te bevestigen. Ik kijk onze tuin in die bestraat is met rode klinkers. De lucht grauw en grijs. De krans met pindadoppen, zaden en noten hangt stil aan de poort. Ik besluit mij klaar te maken voor het zien van Marianne en trek mijn bruine leren jas en grijze veterlaarzen  aan. Ik kijk de tuin in en geheel onverwacht is hij  vol met kleurrijke bezoekers: een vlaamse gaai rukt de pinda’s uit een krans, nu volledig uit zijn fatsoen en aan gort. Een boomklever met zijn oranje buik is neergestreken op een netje met zaden en een roodborstje hipt vrolijk op de tuintafel ondertussen pikkend aan een vetbal. De vogels met kleuren als hemelsblauw en zachtrood/oranje zorgen voor een kleurrijk geheel in mijn grauwe wintertuin. Wanneer ik rechts van mij kijk, valt er een zacht schijnsel van de zon in de kreek. Twee zwanen zo wit als sneeuw doorkruisen het licht…Een paar straten verderop knipt Marianne Vos een rood lint door. Ze vertelt nuchter over haar fietservaringen en overwinningen. De filmcamera loopt en het fototoestel klikt. Ik weet even niet waar ik het eerst moet zijn om al die bijzonderheden op beeld vast te leggen. Wat een mooie dag met de ontmoeting van een vlaamse gaai als haaibaai, een boomklever en een vlotte vos.  

Zomaar een weetje….

Wist je dat een vlaamse gaai mieren tussen zijn veren laat lopen? Hij  doet dit waarschijnlijk om van parasieten af te komen. Hij broedt voornamelijk in bossen en parken. Zijn favoriete boom is de eik. Soms bezoekt hij ook tuinen.

Zomaar een spreekwoord uit de oude doos….

Wees liever de staart van een leeuw dan de kop van een vos:

Dapper zijn is te verkiezen boven sluw zijn.

Zomaar een beetje geschiedenis….

Wist je dat de Nederlandse populatie van boomklevers zich tussen 1990 en 2005 bijna heeft verdubbeld? Vanaf ongeveer de laatste eeuwwisseling is de boomklever steeds meer te zien in de buurt van bebouwing. Hij begint een beetje een cultuurvolger te worden zoals ook rond 1900 de merel in de buurt van mensen begon te komen.

Zomaar wat boomklevers internationaal….

De boomklever verspreidt zich over heel Europa met uitzondering van Ierland en Schotland. De laatste jaren heeft hij zich ook verder naar het noorden toe verspreid naar Scandinavië. In Nederland en Vlaanderen is hij een talrijke broedvogel. 

Struinen in de Steense bossen

Tekst:              Cora Verhelst

Fotografie:      Ronny Bouwens

Zaterdag 30 december 2012. Een droge en zonnige dag. Op deze dag geeft stichting Het Zeeuwse landschap een excursie in de Steense bossen. Fonny Roels en Josef van Overmeeren zijn onze excursieleiders. Beiden hebben een afgeronde IVN cursus met diploma en kennen dit gebied als hun eigen broekzak. Deze locatie is uniek omdat het terrein zich bevindt op een dekzandrug. “Het 120 hectare grote gebied  -  ter grootte van  240 voetbalvelden -  heeft drie functies: waterwinning, natuurbehoud en recreatie,” legt Fonny uit. “Het terrein is zo’n 10.000 jaar geleden ontstaan. Een noordwestelijke wind blies het zand naar deze plaats. Deze dekzandrug loopt vanaf het Zeeuwse Eede tot aan de Brabantse Wal. Eind jaren 30 is hier in Sint Jansteen een waterwingebied gemaakt.”

Na de introductie van Fonny wandelen we met een groepje van een tiental mensen het bos in dat voornamelijk bestaat uit loofbomen maar ook naaldbomen komen hier voor. In de herfst en tijdens een natte winter vind je hier een diversiteit aan paddenstoelen zoals de gele trilzwam, de tonderzwam, het elfenbankje en de berkenzwam. Wanneer we verder lopen, wijst Fonny ons op een andere bijzondere paddenstoel: De parelstuifzwam. “Kijk, wanneer je in de bol knijpt, stuiven de sporen in het rond,” Fonny knielt bij de paddenstoel neer en knijpt, een wolk poeder ontsnapt. “De natuur biedt zelf oplossingen voor verspreiding van deze sporen, dit kan gebeuren door bijvoorbeeld neervallende regendruppels.”  We verwonderen ons over al dat stille natuurgeweld en we zijn het erover eens: Dit gebied is een vervolgbezoek meer dan waard!

Wil je ook dit bijzondere bos leren kennen? Houd dan de website van Het Zeeuwse Landschap met de wandeldata in de gaten en maak onder begeleiding van Fonny en Josef al wandelend kennis met de eekhoorn, de kleine bonte specht, waterkers, het oranjetipje en  diverse soorten paddenstoelen. In het bijzonder is sinds kort de middelste bonte specht gesignaleerd!

Zomaar een weetje….

Wist je dat ze in de Steense bossen met bijzondere projecten werken? Zo hebben ze een gedeelte ingericht als boomgaard met bijzondere oude fruitrassen en met een ander  project wordt ingezet op herstel van het kleinschalige cultuurlandschap door de vlakbij gelegen akkers te bezaaien met zaden van zeldzame planten. Dit project dient voornamelijk  om de situatie voor zeldzame planten en dieren te verbeteren.

Zomaar een spreekwoord uit de oude doos….

Als de vogels scholen, zorg dan voor hout en kolen:

Als vogels verder trekken, is er kou op komst.

Zomaar een  beetje geschiedenis….

Doordat er ruilverkaveling is uitgevoerd, zo’n 35 jaar geleden, zijn er bijzondere planten en dieren in de Steense bossen onder druk komen te staan. Flora zoals rapunzel en vlozegge en fauna als geergors en boomkikker zijn verdwenen. Ook in de waterwingebieden zelf was sprake van verlies aan waarde van de natuur. Tegenwoordig beheert stichting Het Zeeuwse Landschap het gebied en wordt er wat aan gedaan.

Zomaar een boom internationaal en nationaal….

De Amerikaanse Vogelkers is zo’n 10 jaar geleden ingevoerd. Van nature komt hij in Noord-Amerika voor. Omdat de struik te dominerend is en zichzelf te snel verspreid is hij  in de Steense bossen een plaag geworden. Andere planten en struiken krijgen geen kans meer om te groeien en te bloeien en verdwijnen tenslotte. Er wordt actie ondernomen om de wat oudere struiken aan te pakken. 

Trillen met thrillers

Winter. De dagen beginnen al te lengen maar het duurt nog even voordat de avonden weer wat lichter worden. Koud, nat weer. Een reden te meer om de thermostaat op een hoge temperatuur te zetten, je te nestelen in de bank met een warme kop chocomel en een spannend boek. Fans van psychologische thrillers zoals Ruth Rendell en Nicci French adviseer ik om ook eens het werk van de Engelse jonge schrijfster Erin Kelly te lezen. Zij kan op een dusdanige manier beeldend, concreet en gedetailleerd schrijven dat je het verhaal letterlijk als een film aan je voor bij ziet gaan. Erin is een meester in het beschrijven van bijzonderheden en sfeer. Ze heeft op dit moment twee boeken op haar naam staan: “De Gifboom”, haar eerste boek, en “De Verdorde Roos”, haar tweede boek. In het bijzonder is haar tweede boek een aanrader.

Haar personages zijn geen huisje, boompje, beestje types maar de meer wat flamboyantachtige figuren. De omgevingen waarin haar verhalen zich afspelen zijn ook bijzonder. In “De Gifboom” speelt het verhaal zich af in een hoog smal aftands huis en in  “De Verdorde Roos”  woont hoofdpersoon Karen in een camper. Ook de studies en/of banen die de hoofdrolspelers studeren/uitoefenen zijn niet van dertien in een dozijn.  Louisa uit “De Verdorde Roos”  heeft voor haar werk de opdracht gekregen om een Elizabethaanse tuin in zijn oude glorie te herstellen. Dit doet zij niet alleen maar samen met jongeren die aan de rand van de maatschappij leven en die  begeleid worden om weer op het goede pad terecht te komen. Karen uit  “De Gifboom” heeft een uitzonderlijk talent om snel vreemde talen op te nemen en gaat die ook studeren. 

Erin Kelly kan niet alleen omgevingen en details goed omschrijven maar ook de emoties die de hoofdpersonages doormaken, weet ze goed te verwoorden:

“Opeens lijkt het heel warm in de auto. Mijn handen zweten in mijn handschoenen, mijn ogen zijn droog en mijn tong kleeft aan mijn gehemelte. Ik heb voor mijn gezin al zoveel opgegeven en zoveel verschrikkelijke dingen gedaan dat ik er nu niet meer mee kan ophouden. Ik weet niet wat er met ons zal gebeuren. Ik ben bang, maar ik voel me sterk.”

Langzaam werkt Erin naar de moord toe. Al met al houdt ze de aandacht van de lezer langdurig vast  door met regelmaat tipjes van de sluier op te lichten om vervolgens te eindigen met een indrukwekkend slot.

Zomaar een weetje….

Hoe komt het nu eigenlijk dat we sneller televisie gaan kijken dan dat we een boek gaan lezen? Dit heeft voornamelijk te maken met de energie die je nodig hebt voor het lezen van een boek. Als je een uurtje naar de televisie kijkt, ben je lang niet zo moe als na een uur lezen. Die energie zit vooral in je verbeelding die je gebruikt. Iedere alinea die je leest, moet je visualiseren. Bij de televisie is dit niet nodig: je ziet alles gebeuren en je hoeft dus nergens over na te denken.

Zomaar een spreekwoord uit de oude doos….

Jaren leren meer dan boeken:

Ervaringen uit het verleden maken je wijzer.

Zomaar een  beetje geschiedenis….

Wist je dat Erin Kelly Engels doceert aan Warwick University en in Londen woont? Meer dan tien jaar werkte ze als freelance journalist voor onder andere Daily Mail, Psychologies, The Guardian en Cosmopolitan. “De Gifboom” is haar debuut.

Zomaar wat thrillerschrijfsters nationaal….

Wist je dat er ook al heel wat Nederlandse thrillerschrijfsters zijn die boeken schrijven die de moeite waard zijn om te lezen : Marelle Boersma, Esther Verhoef, Saskia Noort en Marion Pauw.