De zon piept
af en toe door de wat grauwe wolken. Vogels oefenen hun eerste
voorjaarsconcerten. Ik gooi de bedompte ramen open en snuif frisse lucht op,
mijn longen vullen zich met nieuwe energie. Om me heen kijkend zie ik stofjes
opdwarrelen wanneer de kat zijn voorjaarsrace door de kamer maakt. Hij het
voorjaar in zijn kop? Ik ook. Kasten moeten weer eens opgeruimd worden, spullen
opnieuw geordend, gordijnen gewassen, ik ga de lente in mijn huis welkom heten.
Ik open de eerste la en pak kordaat mailings en oude tijdschriften eruit, en hé,
oja, adresstickertjes, die had ik ook nog. En hier, mijn adressenboekje met
Holly Hobby, wat zeg je? Holly Hobby? Of dat nog bestaat? Geen idee, bij mij
wel dus, dit adressenboekje kreeg ik voor mijn verjaardag van mijn oma. En niet
alleen dat. Ook gaf ze mij iedere keer een nieuwe pop. Na Mopje kwam Marianne,
na Marianne kwam Bella, na Bella Toosje, afijn, ik kan zo nog wel even
doorgaan. Zij bracht gezelligheid en warmte in de familie. Sinterklaasfeesten,
kerstbrunches, sjoelen, lekker eten, ze genoot van het leven. Ach, wat was dat
een gezellige tijd. Ik merk dat er een traan over mijn wang biggelt…maar nu
moet ik echt weer verder met opruimen, sorteren en selecteren, zo schiet het
niet op, die voorjaarsopruiming wordt zo een najaarsopruiming. Ik droom weer
helemaal weg in mijn herinneringen. Goed doorpakken nu, ik pak een grote stapel
uit de la, kleine foldertjes glijden ertussen uit: ‘Canisvliet, van stortplaats
naar ereplaats’, lees ik. Ach ja, wat was dat vorig jaar een mooie wandeling
die we in dat natuurgebied gelopen hebben: minuscule vlindertjes die je de weg
wijzen, muren van geurende meidoorns, een wereld van sneeuwwitte fluitenkruid, paarse
dekens van hondsdraf en roze miniladdertjes van vogelwikke. Aan de kabbelende
kreek genieten van de warmte van de zon…mmmm, ik zie het weer helemaal voor
mij. Daar moeten we dit jaar toch weer naar toe. Deze folder moet apart! Wacht,
hadden we niet de foto’s op de laptop staan? Eén druk op de knop, en hij is zo
opgestart. Ondertussen weer terug naar mijn ‘voorjaarsstormopruiming’, dat
lijkt nu meer op een zacht geluwd lentebriesje. Ik heb nog geen vierde van mijn
la opgeruimd. Hé, zie ik daar niet mijn poëziealbum? Toch even snuffelen in al
die oude versjes van mensen van lang geleden….ach de voorjaarsopruiming, altijd
weer boeiend…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten