 |
| Mijn avonturen belevend aan een dynamische Schelde |
Je kent ze vast wel. Van die mensen die altijd
een keurig leven leiden. Volgens de regels van de wet. Beschreven of
onbeschreven. Het maakt niet uit. Zoals het hoort. Daar ben ik er één van. Mijn
rekeningen betaal ik op tijd. Ik rijd niet door het rode stoplicht en afval
scheid ik op de juiste manier. Kauwgom gooi ik niet op de stoep. Ik houd mij op
de weg aan de maximumsnelheid. Niets aan de hand dus zou je zeggen. Toch leef ik
een losbandig en dynamisch leven. Altijd op zoek naar avontuur. Naar sfeervolle
locaties en inspirerende mensen of niet alledaagse activiteiten.
Zo beleefde ik tot een half jaar geleden het
leven mee van een paaldanseres in een nachtclub. Eén van hoogstaand niveau.
Door de week had zij een kantoorbaan maar in het weekend ging zij volledig los.
Het voelde voor haar als een ‘total body workout’ en sloeg daarmee twee vliegen
in één klap: zij werkte aan haar conditie en verdiende geld als water. In de
desbetreffende club had ze haar vaste klantenbestand. Sommige bezoekers kwamen
speciaal voor haar. Het vergde wel enige creativiteit in haar kleding en in haar
dansen om de bezoekers niet te vervelen. Iets wat helemaal aan haar was besteed.
Maar dat is nog niet alles. Tot voor kort ging ik met weer een ander hoofdpersonage
elk weekend van haar leven uit tot diep in de nacht. Nee. Niet in mijn eigen
woonplaats, stel je voor zeg, ze zocht het verderop: internationaal. Zij koos voor
hartje Londen. Soms ging zij alleen, soms met vriendinnen. Maar ik hield haar
al die tijd in het vizier. Na al deze uitgaansweekenden met haar amoureuze
ontmoetingen, moest ik er daarna even tussen uit. Ik vluchtte in een nieuw avontuur waarbij ik
meegesleurd werd in een weekendje uit, zo midden in de heuvels van Limburg in een mooi
hotel. Deelnemen aan een workshop schilderen was verplicht. Een leuke
bijkomstigheid was dat de cursusleider er eentje was om door een ringetje te
halen en hij noemde één van zijn cursisten zelfs zijn muze. Het was een
heerlijke tijd alhoewel ik er af en toe spannende momenten beleefde. Overigens,
ook het leven van die paaldanseres eindigde dramatisch. Louche types slopen als
dieven in de nacht haar leven binnen. Gelukkig had al dat paaldansen haar voldoende
geld opgeleverd om haar droom te realiseren: het kopen van die aak, zoals ik je
al eerder vertelde. Toen zij haar ‘boot warming party’ hield, bleek dat
achteraf wel het decor te zijn van een akelige afrekening georganiseerd door ongure
individuen van die exclusieve ‘onderneming’.
Ik moet soms even frisse lucht opsnuiven,
na al die avonturen. Even mijn hoofd leegmaken in de frisse buitenlucht.
Alhoewel deze omgevingen mij alleen maar uitnodigen nieuwe avonturen te
beleven: zittend op een omgehakte boomstam terwijl koninginnepages langs mij
heen fladderen, aan de dijk met een dynamische Schelde aan mijn voeten met
wisselende lichteffecten of aan een picknickbank met een Franse oceaan
eindeloos voor mij uitgerold. Ik beleef ze het liefst in boekvorm of
tijdschriftvorm. Koude abstracte teksten schijnend vanaf een tablet, zijn niet
aan mij besteed. Geef mij maar een heerlijk boek met een aantrekkelijke cover
en hagelwitte pagina’s met de geur van de drukpers er nog aan. Engelse
schrijfsters bijvoorbeeld, maar ook Nederlandse, nemen je mee naar bijzondere
huizen of uitzonderlijke locaties en laten je de meest boeiende avonturen
beleven. Elisabeth Haynes, Marijke Verhoeven, Erin Kelly en Nicci French zijn
nog maar enige voorbeelden.
Het lijkt een onschuldige verslaving, mijn
leesverslaving. Maar menig eigenaren van wachtkamers zullen wel al tot de
ontdekking gekomen zijn dat er zo hier en daar wat lectuur ontbreekt, want
eenmaal verzonken in een levensverhaal geselecteerd door de redactie van het
desbetreffende blad, dan moet ik het wel uitlezen. Inderdaad ja, ook
tijdschriften hebben een magische invloed op mij. Op een onbewaakt ogenblik
verdwijnt dan het magazine in mijn tas om het vervolgens, als mijn bezoekje bij
de medisch specialist of kapster beëindigd is, het verhaal snel uit te lezen. En
heb ik dat nog niet uit, dan sta ik al te springen om het volgende te lezen,
geïnspireerd en nieuwsgierig gemaakt door de korte stukjes op de achterzijde
van het boek of door de intro in het kleurrijke tijdschrift. Elke keer weer ben
ik op ontdekkingstocht naar die ultieme, bij voorkeur Engelse schrijfster, alhoewel
ik ook met regelmaat mijn grenzen verleg door uitstappen te maken naar
avonturen geschreven door andere auteurs. En terwijl menig tv- en
computerschermen in woonhuizen flikkeren, beleef ik de meest fantastische
avonturen met de meest boeiende personen op sfeervolle locaties…
Lees ook:
Trillen met thrillers van 6 januari 2013
© Copyright Corawriter 2017
Geen opmerkingen:
Een reactie posten