Van stijl naar vlak
Wat had ik er zin in! Een weekendje naar Provinciaal Domein Puyenbroeck:
heerlijk kamperen in het groen. Relaxed fietsen door de bossen van Meetjesland:
over slingerende paden die je begeleiden langs rustieke plassen. De familie waterhoen
spotten in de vijvers. Genieten op het terras bij het restaurant. Dat werd een weekendje
onthaasten: Er stond ons een mooie plek te wachten op de camping. De fietsen
werden geplaatst op de fietsendrager. Het was nu alleen nog maar een kwestie
van de spullen erin en vertrekken! Maar dat liep anders.
 |
| Bovenop De Muur wacht een schitterend uitzicht |
Het vlakke Meetjesland werd door vriend Ronny verruild voor de steile Vlaamse Ardennen. Geen vlakke paden maar flinke klimmers. Wat zeg ik: ik stond oog in oog met De Muur van Geraardsbergen. En dat niet alleen. Want eenmaal boven: ging het weer in sneltreinvaart naar beneden. Wel door een prachtig idyllisch golvend landschap. Maar de route werd meer lopend dan fietsend afgelegd. Toegegeven: heb je De Muur eenmaal beklommen, dan kan je rekenen op een mooi uitzicht. En het aldaar gevestigde Taverne ’t Hemelrijck’ belooft de lekkerste gerechten en dranken. Het terras ligt bovenop de heuvel waar talrijke wielrenners in strakke pakken en met lijven gebogen over de fiets passeren.
Zoals gezegd werd de terugtocht een tocht te voet: de steile
afdaling per fiets durfde ik niet aan. Desalniettemin maakte het
heuvellandschap met de bloeiende borders natuurlijk veel goed. Eenmaal terug op
de camping op Provinciaal Domein De Gavers konden we genieten van een mooie
ruime camperplaats met de nodige privacy. Nu restte alleen nog een rustige
avond met een goed boek. Hoe mooier kan het zijn? Maar eerst nog even Facebook
checken: nicht Ingrid, een regelrechte sportfanaat uit het Noord-Hollandse
Heerhugowaard, bleek ook haar weekend in België door te brengen. En wel in
Merelbeke, zo’n 35 kilometer van onze camping vandaan. Wat een toeval! Ik tipte
haar over het restaurant bij ons op de camping. Leuk vond ze het wel. Dat spontane
berichtje van mij. Ze stapte met vriend in de auto en reed richting De Gavers.
De vriend in kwestie bleek in België te wonen waar ze dat weekend zou logeren. Eenmaal
in het restaurant spraken we over groenten kweken, kruiden gebruiken voor
gerechten en van alles en nog wat. De regen kwam met bakken uit de hemel. De
woorden vloeiden al net zo hard in onze conversaties. Na een gezellig avondje
namen we afscheid.
De nacht verliep rustig en de volgende ochtend scheen de zon
volop. We pakten de fiets en haakten in op het jaagpad langs de Dender. Onze
trappers rouleerden in het rond. De zondagse rust voelde als een warme jas. Bij
fiets- en wandelcafé d’Overkant’ hielden we halt. Een grijze Britse Korthaar
begroette ons hartelijk. Zijn baasjes bleken ook nog eens uit onze streek te
komen. Ze herkenden meteen ons accent! We namen na een hapje en een drankje
weer afscheid van de Brit en sjeesden weer verder langs de Dender over het
vlakke jaagpad. Want hier valt volop groen te ontdekken!
